Manakha en Al Hajjarah

Manakha en Al Hajjarah

Afgelopen weekend zijn we met een paar mensen van het taleninstituut naar Manakha gereden (een dorpje op 2500m hoogte), ongeveer 2 uur rijden van Sana’a.

Eenmaal aangekomen in het (eenvoudige) hotel werd er gelunchd en natuurlijk volop qat gekauwd. Na afloop begonnen wij aan een flinke tocht door de bergen, de qat zou ons immers als een stel steenbokken de berg op catapulteren. De tocht was schitterend, en onze gids leidde ons langs allerlei kleine dorpjes op heuveltoppen, waar wij ook werden uitgenodigd voor thee en natuurlijk een enorme attractie vormden voor alle kinderen.

S’avonds werd er weer in het hotel gegeten en gekauwd, genietend van het dorp als uitzicht. Die avond waren er 4 bruiloften in Manakha, wat natuurlijk gevierd moest worden met veel vuurwerk en nog meer kalasjnikov schoten. Rond een uurtje of twaalf uur ’s-nachts hield het op met alle schoten, totdat wij opeens rond 1 uur weer gewekt werden door een hele ronde schoten. De volgende ochtend hoorden wij dan dat dit het moment was waarbij “het rode laken” van het bruidspaar getoond werd aan alle gasten….

Maar goed, de volgende ochtend en middag gelopen richting Al Hajjarah, nog mooier dan de dag ervoor.

Tijdens de tocht had onze gids Ghalib ook constant zijn kalasjnikov mee, voor “protection” maar eigenlijk nog meer voor status. In Sana’a zie je niet veel mensen meer lopen met deze dingen, maar hier buiten is het eerder regel dan uitzondering. Ik heb nog niemand gesproken die ooit zijn wapen heeft gebruikt, het is gewoon onderdeel van de ‘local dress’ geworden, samen met de dolk..
Voor de terugkeer naar Sana’a gingen we ook nog even schieten met zijn kalasjnikov, geweldig! Alsof het de normaalste zaak van de wereld is om even te gaan schieten op cactussen op 100m afstand in de bergen..